Kalemimden Dökülenler

   Düşündüm bugün, hayat nedir? İçerisine birçok yaşam sığan bir döngü mü yoksa göz açıp kapayıncaya kadar geçen süre mi? Neden geldik bu dünyaya? Vaktimizi mümkün olduğunca dolu dolu geçirmek , faydalı işler yapmak , sevmek sevilmek için mi? Yoksa kendi sığlığımızı örtmek için diğerlerinin üzerine çamur bulaştırmak için mi?

   Hayat bir mucizedir. Nasıl ölmediğimize değil nasıl hayatta kaldığımıza şaşırmak gerekiyor bu dünyada. Çevremize baktığımız zaman etrafımız mucizelerle çevrilidir. Asıl tuhaf olan bu mucizeleri , güzellikleri görmeyip sadece etrafa nasıl çamur atabilirim diye düşünenlerdir. Unutma ki güneş balçıkla sıvanmaz. Sen ne kadar çamur atarsan at o çamur senin ellerine bulaşır. Fakat sen- ey tuhaf insan!- at gözlüğünü öyle bir takmışsın ki artık o senin bir parçan haline gelmiş. Ne yaparsan yap , ondan kurtulamazsın. Doğanın güzelliklerini göremezsin....

    Bardağı hep dolu tarafından mı görmeli ? Dolu ya da boş değil olduğu gibi görmeli. Objektif bir bakış açısı ile. Böylece her şeyi , herkesi olduğu gibi görebilirsiniz. Ne dolu ne boş. Olduğu gibi , olduğun gibi....