İnsanın içini donduran, ruhunu karanlıklara sürükleyen, iç dengesini bozan soğuk ve kasvetli havalardan sonra güneş nihayet kendini gösterdi. Dünyamızı- hem gerçek hem de mecazi manada - ısıttığı kadar içimizi de ısıtan bu dev ateş parçasının odamın duvarına vuran ışık parçacıkları adeta dans ediyorlar. Gözlerimi kapatıp , birazı da yüzüme vuran ışık zerrelerinin tadını çıkardım. Gözlerimi açtığımda pencereden gördüğüm kiraz ağacının açmış çiçekleri gelinliği içerisinde süzülen bir gelini anımsattı. Ağaca ve ağacın üzerindeki yüzlerce çiçeğe bakarken dalıp gittiğimi bile fark etmedim. Beni kendime getiren yaramaz , pofuduk kuyruklu bir kedinin miyavlaması oldu. Hayal aleminden yavaş yavaş gerçek dünyaya dönerken artık baharın geldiğini düşündüm. - umarım tekrar soğumaz havalar- Artık kabuğumdan sıyrılıp ,soğuktan yılmadan bahçeye çıkmalı , yabani otlardan bir elbiseye bürünmüş olan toprağı temizlemeli ve ekime hazırlamalıyım.....
0 Yorumlar